یکی از شایعترین علل مراجعه به پزشکان، درد زانو میباشد. علل گوناگونی برای درد زانو وجود دارند از جمله آرتروز یا ساییدگی مفصل، آسیبهای رباطها، منیسکها و بافتهای نرم اطراف مفصلی، نرمی کشکک، شکستگی، کیستهای اطراف زانو، سندرم پلیکا، سندرم اوزگود-اشلاتر و عللهای دیگر که کمتر شایع است.
نکته مهم در این میان این است که درمان اغلب این موارد با درمانهای غیرجراحی میسر بوده و نیاز به انجام اعمال جراحی غیرضروری محدود به مواردی خاص با شرایط ویژه میباشد.
انتخاب از بین انبوهی از درمانهای غیرجراحی مستلزم توجه به شرح حال کامل بیمار و انجام دقیق معاینات جهت رسیدن به تشخیص درست و انتخاب هنرمندانه درمان است. درست شنیدید! براستی که انتخاب روش درمانی صحیح و نیز زمان مناسب برای آن روش انتخابی و به کلامی دیگر انتخاب صحیح بیمار برای یک درمان خاص هنری است که نیازمند دانش کافی و تجربه دارد.
درمانهای غیرجراحی موجود برای درمان و تسکین عامل درد زانو عبارتند از درمانهای دارویی خوراکی و موضعی، درمانهای فیزیکی و فیزیوتراپی (شامل لیزرتراپی، تکارتراپی، مگنت تراپی، تیپینگ و غیره)، کفی و زانوبند طبی مخصوص، تمرینات ورزشی اصلاحی و تقویتی زانو و نهایتاً تزریقات تخصصی شامل اوزون، پیآرپی، ژل هیالورونیک اسید، پرولوتراپی، کورتون و بوتاکس.
بهترین رویکرد در برخورد با درد زانو رویکرد پلکانی است. بدین معنا که در فرآیند درمان، بسته به میزان و شدت درگیری، از سادهترین روشها با حداقل تهاجم آغاز گردد و در صورت عدم دریافت پاسخ کافی در این روشها، درمانهای تهاجمیتر در گامهای بعدی انجام گردند.
نکته پایانی آنکه برای رسیدن به بهترین پاسخ درمانی، همکاری نزدیک بیمار از جهت رعایت پرهیزهای لازم از جمله کاهش وزن، پرهیز از حمل بار سنگین و… امری واجب است.
فراموش نشود که درمان همچون یک مثلث میماند. یک ضلع این مثلث، لطف خداوند است که همیشه شامل حال ماست. ضلع دوم، پزشک است که بهترین درمان را انتخاب کند. و اما ضلع سوم، خود بیمار است با همکاری و رعایت پرهیزهای لازم جهت تکمیل این مثلث و تا رسیدن به نتیجه مشهود از فرآیند درمان.