پارگی تاندون شانه (Shoulder tendon rupture)، یکی از مشکلات شایعی است که بسیاری از افراد به‌خصوص در سنین بالاتر با آن مواجه می‌شوند. این عارضه می‌تواند باعث درد شدید، محدودیت حرکتی و ضعف در شانه شود و در صورت عدم درمان به‌موقع، عوارض جدی‌تری را به دنبال داشته باشد. با خواندن ادامه این مقاله، به تمام سوالات خود پاسخ خواهید داد و اطلاعات کاملی در مورد این عارضه به دست خواهید آورد.
تاندون‌ها مانند طناب‌های محکمی هستند که عضلات را به استخوان‌ها متصل می‌کنند و به ما امکان می‌دهند تا حرکت کنیم. در شانه، گروهی از تاندون‌ها به نام روتاتور کاف، وظیفه حرکت‌دادن و تثبیت مفصل شانه را برعهده دارند. پارگی این تاندون‌ها، می‌تواند به دلیل استفاده بیش از حد از شانه، آسیب‌های ناگهانی یا فرآیند طبیعی پیری رخ دهد.
پارگی روتاتور کاف، آسیب به گروهی از عضلات و تاندون‌ها در شانه است که باعث درد و محدودیت حرکتی در بازو می‌شود. این عضلات و تاندون‌ها، سر استخوان بازو را در حفره شانه نگه داشته و به شما اجازه می‌دهند بازوی خود را در جهات مختلف حرکت دهید. پارگی روتاتور کاف معمولا به دلیل استفاده بیش از حد، آسیب حاد یا ساییدگی ناشی از افزایش سن رخ میدهد. این آسیب می‌تواند منجر به جداشدن تاندون از استخوان شود و در نتیجه، ضعف و درد در شانه ایجاد کند.
پارگی روتاتور کاف معمولا با علائمی مانند درد شانه، ضعف در بازو و محدودیت در حرکت شانه همراه است. این درد ممکن است هنگام انجام فعالیت‌هایی مانند بالا بردن دست، رسیدن به پشت یا چرخاندن شانه تشدید شود. برخی افراد نیز هنگام حرکت‌دادن شانه، احساس ساییدگی یا شنیدن صداهای غیرعادی می‌کنند. علائم شایع پارگی روتاتور کاف، عبارت‌اند از:
احساس درد ناشی از پارگی روتاتور کاف می‌تواند بسیار متفاوت باشد و از درد خفیف تا درد شدید متغیر باشد. برخی افراد درد مبهمی در عمق شانه احساس می‌کنند، درحالی‌که برخی دیگر درد تیز و شدیدی را تجربه می‌کنند. شدت درد و نوع آن به عوامل مختلفی مانند اندازه پارگی، محل پارگی و فعالیت‌های فرد بستگی دارد.
پزشک شما ابتدا با انجام معاینه فیزیکی، حساسیت، دامنه حرکتی و قدرت شانه شما را بررسی میکند. برای تایید تشخیص پارگی روتاتور کاف، ممکن است آزمایش‌های تصویربرداری نیز تجویز شود. این آزمایش‌ها، شامل موارد زیر است:
اگر در ناحیه شانه خود احساس درد، ضعف یا محدودیت حرکتی دارید، حتما به پزشک مراجعه کنید.
پارگی روتاتور کاف، یکی از مشکلات شایع شانه است که می‌تواند به دلایل مختلفی از جمله استفاده بیش از حد، آسیب‌دیدگی یا ساییدگی ایجاد شود. خوشبختانه، گزینه‌های درمانی متنوعی برای این عارضه وجود دارد. در بسیاری از موارد، می‌توان پارگی روتاتور کاف را بدون نیاز به جراحی درمان کرد. درمان‌های غیرجراحی، معمولا شامل موارد زیر هستند:
درصورتی‌که درمان‌های غیرجراحی موثر نباشند یا پارگی روتاتور کاف شدید باشد، ممکن است به جراحی نیاز باشد. جراحی روتاتور کاف معمولا به صورت آرتروسکوپی انجام می‌شود که روشی کم تهاجمی است و شامل ایجاد چندبرش کوچک در اطراف شانه می‌شود. در برخی موارد خاص، ممکن است از روش جراحی باز استفاده شود.
دوره بهبودی پس از جراحی روتاتور کاف به عوامل مختلفی از جمله اندازه پارگی، روش جراحی و عوامل فردی بستگی دارد. به‌طورکلی، بهبودی کامل ممکن است چندین ماه تا یک سال یا بیشتر طول بکشد.
این عارضه اگر به‌موقع و به طور مناسب درمان نشود، می‌تواند عوارض جدی و طولانی‌مدتی را به همراه داشته باشد. این عوارض می‌توانند بر روی کیفیت زندگی فرد، توانایی انجام فعالیت‌های روزمره و حتی شغل وی تاثیرگذار باشند. عوارض پارگی تاندون شانه، عبارت‌اند از:
دردهای شدید شانه، محدودیت حرکتی و ضعف عضلانی ناشی از این عارضه می‌تواند به طور قابل‌توجهی کیفیت زندگی فرد را کاهش دهد. عوارض عدم درمان این بیماری بسیار جدی و گسترده هستند. بنابراین، مراجعه به پزشک و شروع درمان دراسرع‌وقت بسیار مهم است. درمان زودهنگام پارگی تاندون در ناحیه شانه می‌تواند از پیشرفت عوارض جلوگیری کنید و شانس بهبودی کامل را افزایش دهد.
کلینیک امید با بهره‌گیری از جدیدترین روش‌ها و تجهیزات پزشکی، به ارائه خدمات درمانی جامع برای بیماران مبتلا به پارگی تاندون در ناحیه شانه می‌پردازد. این کلینیک با بهره‌گیری از تیم تخصصی و مجرب خود، به بیماران کمک میکند تا به بهترین نحو به بهبودی دست یابند. مراحل درمان در کلینیک امید عبارت‌اند از:
در صورت عدم موفقیت درمان‌های غیرجراحی یا شدت بالای پارگی، پزشک شما را به جراحی ارجاع میدهد. کلینیک امید با استفاده از روش‌های جراحی کم تهاجمی، در به‌حداقل‌رساندن عوارض و تسریع روند بهبودی کمک میکند.
سخن آخر
پارگی تاندون شانه یک مشکل شایع است که می‌تواند به دلیل عوامل مختلفی مانند آسیب، استفاده بیش از حد از شانه یا روند طبیعی پیری رخ دهد. این عارضه با درد، ضعف و محدودیت حرکتی در شانه همراه است و در صورت عدم درمان به‌موقع، عوارض جدی‌تری را به دنبال خواهد داشت. درمان این عارضه بسته به‌شدت پارگی و عوامل فردی، می‌تواند شامل روش‌های غیرجراحی یا روش‌های جراحی باشد. روش های طب فیزیکی و توانبخشی، ورزش درمانی و فیزیوتراپی نقش بسیار مهمی در بهبود عملکرد شانه و کاهش درد پس از درمان دارد.