درمان تنگی کانال نخاعی چهار روش اصلی دارد؛ روش اول، استفاده از داروهای ضدالتهاب، روش دوم، فیزیوتراپی تخصصی، روش سوم، تزریقات داخل ستون مهرهها و آخرین روش عمل جراحی است. در ادامه به بررسی درمان چهار بخشی اصلی زیر میپردازیم که شامل موارد زیر میباشد:
تنگی کانال نخاعی، زمانی رخ میدهد که فضای اطراف نخاع شما به دلایل مختلفی، باریکتر از حد طبیعی میشود. تنگی کانال نخاعی، علائمی مانند کمردرد، گردندرد و گزگز در بازوها یا پاها ایجاد میکند. دلایل مختلفی برای درمان تنگی کانال نخاع وجود دارد.
تنگی کانال نخاعی، به وضعیتی اطلاق میگردد که فضای داخل ستون فقرات در یک یا چند ناحیه، بیش از حد طبیعی تنگ شود. کانال نخاعی، تونلی است که از میان تمام مهرههای ستون فقرات عبور میکند و حاوی نخاع شماست. کمبود فضا در کانال نخاعی، باعث فشار بر روی نخاع و همچنین اعصاب انشعابی از آن میشود.
این تنگ شدن فضا، میتواند تحریک نخاع و اعصاب را به همراه داشته باشد. این وضعیت، میتواند به کمردرد و سایر مشکلات عصبی، مانند سیاتیک، بیانجامد. اگرچه تنگی کانال نخاعی در هر سنی رخ میدهد، اما بیشتر در افراد مسن، بهویژه افراد بالای 50 سال شایع است. این عارضه، اغلب بر دو ناحیه از ستون فقرات تاثیر میگذارد:
هرچند نادر است، اما قفسه سینه (ستون فقرات پشتی) نیز میتواند دچار تنگی کانال نخاعی شود.
با توجه به محل و شدت تنگی کانال نخاعی، ممکن است در گردن، پشت، بازوها، دستها یا پاهای خود احساسات زیر را داشته باشید:
تنگی کانال نخاعی، معمولا بهآرامی و طی مدتزمان طولانی به وجود میآید. به همین دلیل، حتی اگر در اشعه ایکس یا سایر تصویربرداریها دیده شود، ممکن است برای مدتی هیچ علائمی نداشته باشید. علائم ممکن است ظاهر و ناپدید شوند و در هر فردی به شکل متفاوتی بروز کنند.
علائم تنگی کانال نخاعی کمری (پایین کمر)، عبارتاند از:
علائم تنگی کانال نخاعی گردنی ممکن است در هر ناحیهای پایینتر از محل تحتفشار قرارگرفتن عصب در گردن احساس شود. این علائم، عبارتاند از:
در حالت کلی، درد ناشی از تنگی کانال نخاعی در افراد مختلف میتواند متفاوت باشد. برخی آن را بهصورت دردی مبهم یا تیرکشیدن توصیف میکنند. در برخی دیگر، درد بهصورت سوزش یا برقگرفتگی احساس میشود. این درد، میتواند دائمی یا رفت و برگشتی باشد.
دو نوع کلی تنگی کانال نخاعی، بهشرح زیر وجود دارد:
این فشار، میتواند به درد یا اختلال در عملکرد هر ناحیهای از بدن در پایین محل فشار منجر شود. درحالیکه تنگی کانال مرکزی میتواند در هر یک از فورامینهای مهرهای در طول ستون فقرات بهوجود آید، اما بیشتر در ناحیه پایین کمر یا گردن رخ میدهد.
پزشک متخصص سوابق پزشکی شما را بررسی میکند، در مورد علائمتان سوال میپرسد و معاینه فیزیکی انجام میدهد. پزشک، ممکن است با واردکردن فشار به نواحی مختلف ستون فقرات، ببیند که آیا این کار باعث درد میشود یا خیر. او همچنین بهاحتمال زیاد از شما میخواهد تا در جهتهای مختلف خم شوید تا ببیند آیا وضعیتهای خاص ستون فقرات علائمی به وجود میآورند یا خیر.
علاوهبر معاینه فیزیکی، برای اینکه پزشک بتواند ستون فقرات شما را «ببیند» و محل دقیق، نوع، شدت مشکل و روش درمان تنگی کانال نخاع را مشخص کند، آزمایشهای تصویربرداری نیز انجام خواهد شد. معمولا آزمایشهای تجویز شده عبارتاند از:
اشعهایکس با استفاده از مقدار کمی تشعشع، میتواند تغییرات در ساختار استخوان را نشان دهد. برای مثال، آنها میتوانند کاهش ارتفاع دیسک یا خارهای استخوانی را نشان دهند.
MRI، با استفاده از امواج رادیویی و یک آهنربای قدرتمند، تصاویر مقطعی از ستون فقرات شما ایجاد میکند. MRI تصاویر دقیقی از اعصاب، دیسکها و نخاع شما ارائه میدهد. همچنین، میتواند تومورهای احتمالی را نیز نشان دهد.
سیتیاسکن (CT scan)، ترکیبی از اشعه ایکس است که تصاویر مقطعی از ستون فقرات شما ارائه میدهد. میلومیلوگرام CT، از یک ماده حاجب استفاده میکند تا پزشک بتواند نخاع و اعصاب شما را با وضوح بیشتری ببیند.
انتخابهای متعددی برای رهایی از درد و درمان تنگی کانال نخاع در دسترس شماست. بهترین نوع درمان بستگی به موارد زیر دارد:
اگر علائم خفیف است، این احتمال وجود دارد که پزشک شما ابتدا مراقبت در منزل را پیشنهاد دهد. اگر این روشها پاسخگوی درد نبودند، با بدتر شدن علائم، پزشک ممکن است فیزیوتراپی، دارودرمانی، تزریقات و در نهایت برای درمان قطعی تنگی کانال نخاع جراحی را تجویز کند.
روش های درمان غیرجراحی، عمدتا به کنترل علائم و درمان تنگی کانال نخاع کمک میکنند. این روشها، عبارتاند از:
مراقبتهای خانگی برای درمان تنگی کانال نخاع، میتوانند شامل موارد زیر باشند:
تنگی کانال نخاعی، علل مختلفی دارد. تغییرات یا آسیبهای متعددی در ستون فقرات شما میتواند به تنگ شدن کانال نخاعی منجر شود. این علل، به دو گروه اصلی تقسیم میشوند:
تنگی کانال نخاعی اکتسابی، به این معنی است که شما بعد از تولد و اغلب بعد از ۵۰ سالگی به آن دچار میشوید. این موارد، معمولا ناشی از آسیب یا تغییراتی در ستون فقرات شماست که با افزایش سن رخ میدهد (تغییرات دژنراتیو). علل تنگی کانال نخاعی اکتسابی، عبارتاند از:
تنگی مادرزادی کانال نخاعی در نوزادان و کودکان، به علت عوامل مختلفی از جمله موارد زیر ایجاد میشود:
درد کمر و گردن، میتواند زندگی روزمره شما را مختل کند. خبر خوب این است که گزینههای درمانی غیرجراحی و کم تهاجمی متعددی برای تنگی کانال نخاعی وجود دارد. اگر تحت درمان تنگی کانال نخاعی هستید و این درمان برای تسکین علائم شما موثر نیست، در مورد آشنایی با گزینههای درمانی دیگر با پزشک خود صحبت کنید. برای تصمیم و انتخاب در مورد گزینههای درمانی میتوانید با پزشکان متخصص طب فیزیکی و درد در کلینیک امید مشورت کنید. شماره های تماس و مشاوره با مرکز در این صفحه آمده است.
